Hier mijn bevallingsverhaal....

Hallo dames....

Het heeft even geduurt... maar kan nu eindelijk een beetje normaal achter de computer zitten... vandaar dat jullie even op mijn verhaal hebben moeten wachten...

Woensdagavond begon het allemaal om 20;15.... voelde mij raar en had steeds steken in mijn rug en gingen weer weg.... Django zegt ineens: schat heb je geen weeen.... ik: weet het niet... weet niet wat ik voelen moet hahaha... het is toch allemaal nieuw... maar goed zo een beetje de avond door gerommeld met lichte weeen... ze kwamen elke 10 min ongeveer....

23:30 gingen we naar bed... ik kon niet blijven liggen.... had steeds die steken... 00:00 ben ik gaan bij houden hoe vaak de weeen er waren en had ondertussen mijn moeder en mijn beste vriendin gebelt... die er gelijk aan kwamen... ik liet django nog liggen... want dan kon hij nog wat rusten.... want je weet niet hoe lang het nog gaat duren.... en dacht met de bevalling heb ik hem echt nodig... de weeen kwamen elke 5 min...

om 03:00 kwamen ze elke 3 minuten....mijn vliezen zijn nog niet gebroken... het was nog wel te doen... kon alleen niet zitten... dus liep maar heen en weer te ijsberen.... om 05:00 heb ik mijn mannetje wakker gemaakt.... en zei het gaat echt gebeuren....

Om 06:30 kwam de verloskundige thuis even langs om te kijken hoe het ervoor stond.... hij ging kijken... ik had 3 centimeter ontsluiting... dus ging de goede kant op.... (dacht hij... dacht ik....). Hij zei je moet nu rekenen op een centimeter per uur en moest me dan rond 10:00 melden bij het kraamhotel.... moest wel eerder heen als me vliezen zouden breken... zo gezegt, zo gedaan....

De weeen werden steeds heftiger.... ik voelde ze in mijn buik en in mijn rug.... vliezen waren niet gebroken... dus wij om 09:30 naar het ziekenhuis... naar de afdeling kraamhotel.... ik werd daar nagekeken.... ik had nog steeds maar 3 centimeter ontsluiting.... dus 4 uur lang weeen gehad zonder resultaat.... wat een domper.... maar goed... je moet verder....ik besloot weer lekker naar huis te gaan.... in je eigen omgeving is toch wel erg prettig....

eenmaal thuis gingen de weeen steeds verder.... wat werd dat zwaar!!!! ik wist niet meer hoe ik me houden moest.... ik ben een paar keer gaan douchen.... DOUCHEN IS AANRADER NR 1.... dat is echt lekker!!!! het werd heftiger en heftiger... heel moeilijk uit te leggen....

Om 16:00 zijn we weer naar het ziekenhuis gegaan... de weeen waren al een tijdje heel heftig... en dacht nu moet ik er wel bijna zijn... en was benieuwd hoeveel ontsluiting ik nu had..... je raad het al.... ik had nu 4 centimeter.... 4 CENTIMETER.... dus in 5 uur heftige weeen 1 centimeter erbij gekomen... het schiet lekker op.... dacht ik...

in het kraamhotel wist ik niet meer waar ik het zoeken moest.... de weeen waren zo heftig dat ik ze niet meer weg kon puffen.... ik kon niet liggen... kon niet zitten... ik had het echt heel zwaar....zo een pijnlijke weeen.... dus werd de mogelijkheid geboden om medicatie.... ja dat is wel leuk.... maar dan moeten ze de conditie weten van de baby... hartfilmpje... maar daar moet je een half uur voor liggen.... en dat ging niet met die rug weeen.... dus geen medicatie.... ik heb bijna de hele avond onder de douche gestaan....

Om 19:30 weer even voelen... hoeveel ontsluiting ik had.... 7 centimeter... dat komt meer in de buurt.... ik ging weer onder de douche... het is nu donderdag 20:15... en ben nu 24 uur bezig....om 21:00 kreeg ik de drang om te persen.... alles werd klaar gezet.... want moest beginnen op een perskruk omdat ik nog steeds niet kon liggen.... om 21:15 mocht ik gaan zitten op de kruk.... de weeen werden nu omgezet in persweeen.... wat een heerlijk gevoel zeg.... eindelijk mocht ik wat gaan doen....

nog even voelen en had 10 centimeter.... ik mocht echt volop gaan persen.... en ik vroeg nog hoe lang het nu nog ongeveer ging duren.... nou zei de vk... voor een eerste bevalling staat 5 kwartier ongeveer.... het enige wat ik zei was: echt niet dat het zo lang gaat duren.... ze zei dan moet je je een beetje kwaad maken... en dat kan ik... zei ik hahaha....21:20 begon ik met persen op de kruk.... 21: 30 begon ik met persen op bed.... en 21:36 lag onze zoon Sem op mijn buik....dat gevoel was echt geweldig!!!!!!

wat een mooi mannetje.... gelijk zo trots.... wat heerlijk... we zijn papa en mama..... ons mannetje is kern gezond.... en weegt 5 pond... wel iets licht maar zo sterk als een beer....

We kregen nog 1 domper... ik moest naar de ok.... mijn placenta bleef vast zitten in mijn buik en moest operatief verwijderd worden.... dat viel echt heel erg tegen... maar dat was niet anders... mijn mannetje nog zo klein werd bij me weg gehaald van de borst en mama moest dus weg... met heel veel pijn in mijn hart.... wat moest ik huilen....

we zijn nu 2 weken verder.... de kleine sem doet het heel erg goed... zit al dik boven zijn geboortegewicht.... bij mij is de pijn iets minder... maar zeker nog niet over... maar is zeker wel de moeite waard geweest.... vergeten??? nee dat doe ik niet hahaha.... een 2de.... ja dat zeker....

Liefs dikke xxxxxxxxxxxx tamara